शौर्याचा अपमान : ‘ऑपरेशन सिंदूर’ची शेरिणी कर्नल सोफिया कुरेशींवर भाजप मंत्र्याचे विषारी बोल आणि देशभरातील संताप
भारताच्या लष्करी परंपरेचा नवा अध्याय लिहिणाऱ्या कर्नल सोफिया कुरेशींनी ‘ऑपरेशन सिंदूर’मध्ये दाखवलेली असामान्य धाडस आणि नेतृत्व हे संपूर्ण देशासाठी अभिमानाचा विषय असतानाच, मध्य प्रदेशचे कॅबिनेट मंत्री कुंवर विजय शाह यांनी तिला “पाकिस्तानी दहशतवाद्यांची बहीण” अशी अभद्र, लिंगभेदात्मक आणि सांप्रदायिक टिपण्णी करत भारतीयांच्याच अस्मितेवर घाला घातला.
ही एक टीका केवळ एका महिला अधिकारीवर नव्हे, तर भारताच्या सशस्त्र दलांवर, त्यांच्या सन्मानावर आणि आपल्यापैकी प्रत्येकाच्या देशभक्तीवर असलेला प्रश्नचिन्ह आहे. ‘ऑपरेशन सिंदूर’दरम्यान सीमापार दहशतवादी तळांवर अचूक हल्ले रचणाऱ्या कुरेशींना ज्यांनी “ आपल्या पराक्रमाने शत्रूला भीतीची धडकी भरवली त्यांनाच शाह यांनी त्यांच्या नावावरून लक्ष्य केले—हा भेदाभेदाचा घाणेरडा चेहरा आहे.
टिप्पणीच्या अवघ्या काही तासांत सोशल मिडियावर #IStandWithColQureshi ट्रेंड होऊ लागला; तृणमूल काँग्रेसपासून काँग्रेस, शिवसेना (उभा) व अन्य पक्षांनी ‘हेच का भाजपचे राष्ट्रवादाचे व्याख्यान?’ असे सवाल करत मंत्री शाह यांच्या राजीनाम्याची मागणी केली.
मध्य प्रदेश उच्च न्यायालयाने स्वतःहून दखल घेत “गटरसदृश भाषा” अशी कठोर टिप्पणी नोंदवून शाह यांच्यावर बीएनएसच्या कलम १५२, १९६(१)(ब) आणि १९७(१)(क) अंतर्गत तात्काळ एफआयआर दाखल करण्याचे आदेश दिले. पोलिस तपास सुरू होताच भाजप नेते आणि मुख्यमंत्री मोहॅन यादव यांनाही कारवाईची भाषा बोलावी लागली—पण अद्याप मंत्रीपद सोडण्याची तयारी नाही.
लोकभावना का खवळली?
1. सैन्याचा अवमान – शिस्त, निःस्वार्थ सेवा आणि बलिदान या मूल्यांनी भारतीय लष्कर उभे आहे. अशा संस्थेतील वरिष्ठ अधिकाऱ्याला ‘दहशतवाद्यांची बहीण’ म्हणणे म्हणजे त्या मूल्यांचा अपमान आहे.
2. लिंगभेद आणि मुस्लीमविरोधी तेढ – एकाच वाक्यात स्त्रीद्वेष आणि इस्लामोफोबिया दोन्ही ठासून भरलेले असल्याने, हा अपमान दुहेरी स्वरूपाचा आहे.
3. राजकीय असंवेदनशीलता – निवडणुकीच्या सीझनमध्ये जाहीर व्यासपीठावर निव्वळ भावनिक उकळ्या काढण्यासाठी केलेली ही टिप्पणी राष्ट्रीय एकात्मतेला बाधक आहे.
कर्नल कुरेशी या पहिल्या भारतीय महिला अधिकारी आहेत ज्यांनी आंतरराष्ट्रीय स्तरावरील संयुक्त लष्करी सरावात तुकडीचं नेतृत्व केलं; ‘ऑपरेशन सिंदूर’मधून त्यांनी जगाला दाखवून दिलं की भारताची मुलगी रणांगणात कुणाच्याही पुढे झुंजते. असा अधिकारी तिच्या धर्मामुळे संशयित धरला जाणे ही देशभक्तीची नव्हे तर असुरक्षिततेची लक्षणं आहेत.
शाह यांना “स्टेजवर भावनावश होऊन काही समजले नाही” असे समर्थन करता येणार नाही; मंत्री म्हणून त्यांच्या शब्दांना कायदेशीर व राजकीय परिणामांची जाणीव असलीच पाहिजे. न्यायालयीन कारवाईने ही जाणीव नाकारू न शकणाऱ्या जबाबदारीत बदलली आहे.
त्यामुळे तात्काळ राजीनामा व सार्वजनिक माफी — लष्कर व समाज दोन्हींच्या समोर गमावलेला विश्वास परत मिळवायचा तर यापेक्षा कमी शिक्षा स्वीकार्य नाही.
सत्ताधारी पक्षाची स्पष्ट भूमिका — भाजपने केवळ दूरध्वनीवर ‘समर्थन नसेल’ असे म्हणणे पुरेसे नाही; प्रत्यक्ष कृतीची, म्हणजे मंत्रिमंडळातून हकालपट्टीची, गरज आहे. “एक भारत, श्रेष्ठ भारत” ही घोषणा केवळ परेडमध्ये नव्हे तर मंचावरच्या भाषेतही दिसली पाहिजे.
कर्नल सोफिया कुरेशी या आपल्या लष्करातील “सिंदूरची शेरिणी” आहेत—त्यांच्या धैर्याला धर्माच्या चौकटीत बंदिस्त करणे ही लष्करी वस्त्रांची विटंबना आहे. मंत्री शाह यांचे शब्द लष्कराच्या वर्दीवर गंजासारखे ठरतात; हा गंज साफ करण्यासाठी केवळ क्षमायाच नव्हे, तर कठोर शिस्तीची गरज आहे. भारताच्या प्रत्येक नागरिकाने, राजकीय पक्षांनी आणि विशेषतः सत्ताधाऱ्यांनी यातून धडा घ्यावा – की देशभक्तीचा खरी कसोटी रणांगणावर लढणाऱ्या सैनिकांच्या सन्मानातच असते, त्यांच्या धर्म किंवा आडनावात नव्हे. सिंधूरक्त वीरतेचे हे तेज आपण सर्वांनी सांभाळले नाही तर “राष्ट्रवाद” या संकल्पनेचाच अपमान होईल – आणि तितकेच मोठे नुकसान होईल आपल्या एकात्मतेचे!